σαπροφάγος

σαπροφάγος: -α, -ο, Ν

1. βιολ. αυτός που τρέφεται με νεκρή ή σηπόμενη οργανική ύλη

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα σαπροφάγα

ζωολ. οι ζωικοί οργανισμοί που τρέφονται με νεκρή ή αποικοδομούμενη οργανική ύλη, συμβάλλοντας στην αποσύνθεσή της, όπως είναι οι γεωσκώληκες, τα χερσόβια ισόποδα και διπλόποδα, αρκετά ακάρεα κολλέμβολα και άλλα έντομα καθώς και ορισμένα γαστερόποδα μαλάκια κ.ά. οργανισμοί.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. saprophagous < σαπρός + -φάγος. Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Αιμ. Νοννότη].

Игры ⚽ Нужен реферат?

-φάγος — ΝΜΑ β συνθετικό πολλών ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο θ. φαγ τού αορ. β ἔ φαγ ον τού ρ. ἐσθίω «τρώγω» (βλ. λ. φαγεῑν). Τα σύνθετα σε φάγος ανήκουν ως επί το πλείστον στην κατηγορία τών αντικειμενικών συνθέτων,… … Dictionary of Greek
σαπροβιοτικός — ή, ό, Ν βιολ. (για οργανισμό) 1. αυτός που τρέφεται με ουσίες οι οποίες βρίσκονται σε κατάσταση αποικοδόμησης, αποσύνθεσης, σε λάσπη πλούσια σε απορρίματα και άλλες αποσυντεθειμένες ουσίες, αλλ. σαπροφάγος ή πηλοφάγος 2. φρ. «σαπροβιοτικό… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias